Oğlum sık sık soruyor;
“Anne siz daha önce nasıl yaşadınız?
Teknoloji yok
İnternet yok
Bilgisayar yok
TV de bir şey yok
Klima yok
Cep telefonu yok”... Bende cevap veriyorum;
"Çok güzel yaşadık sizin neslin bugün yaşadığı gibi değil, aslını yaşadık"
Biz, 1950-1980 arasında doğan insanlar Tanrının sevgili kullarıyız...çünkü biz; Okuldan sonra akşama kadar sokakta oynardık. Sokaklar güvenliydi. Hiç televizyon izlemezdik. Okullar yarım gündü ve herkes devlet okuluna giderdi.Simdiki gibi ödevlere boğulmazdık .Oyun için bolca vaktimiz olurdu. İnternet arkadaşlarıyla değil gerçek arkadaşlarla oynardık.. Susadığımız zaman,şişelenmiş su değil, musluk suyu içerdik. Aynı bardağı dört arkadaşla paylaştığımız halde hastalanmazdık. Her gün çok pilav -makarna vs. yediğimiz halde hiçbir zaman kilo almadık.Meyveyi de ağaçtan yerdik Annemiz ve babamız bizi sağlıklı tutmak için hiçbir zaman ek gıda takviyeleri, vitaminler vermezlerdi.Zaten pek hasta da olmazdık Kendi oyuncaklarımızı kendimiz yaratır ve onlarla oynardık.Cünkü çok fazla oyuncağımız yoktu ama gazoz kapağı ve çakıl taşlarıyla oynamak şimdiki pahalı teknolojik oyuncaklarla oynamaktan daha zevkliydi.Kiymet bilmeyi de böyle öğrendik. Ailemiz zengin değildi. Bize mal mülk değil, sevgi verdiler. Cep telefonlarımız, DVD'lerimiz, oyun istasyonumuz, XBox'ımız, video oyunlarımız, kişisel bilgisayarlarımız, internet sohbetimiz olmadı - ama bizim" gerçek "arkadaşlarımız vardı. Arkadaşımızın evini davet olmadan istediğimizde ziyaret eder ve onlarla birlikte eğlenerek yemek yerdik. Senin dünyandan çok farklı olarak bütün akrabalarla iç içe yaşar, aramızda sıkı bağlar olurdu. Çektiğimiz fotoğraflar siyah beyazdı ama renkli anılarla dolu idi. Biz kendine has, anlayışlı bir nesiliz, çünkü biz ebeveynlerinin söylediğini dinleyen son nesiliz.
Ayrıca, çocuklarını dinleyen ve dikkate alan ilk nesiliz.
Ve sizler yaşındayken asla var olmayan bir teknolojiyi nasıl kullanacağınız konusunda size yardımcı olabilecek kadar zeki olan da biziz