36 ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΣΕΕ
Ο “γάμος”, οι “κουμπάροι” & τα “παρανυφάκια”! *Του Στάθη Τραχανατζή
Σε ένα “ειδυλλιακό” μέρος ,στην Ρόδο θα διεξαχθεί , από τις 17 έως τις 20 Μαρτίου 2016, το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στις ξαπλώστρες της πισίνας, θα λιαστούν οι «πατέρες και οι μητέρες» της εργατικής τάξης. Μετά από τόσους σκληρούς αγώνες…. η ΓΣΕΕ ,θέλει λίγο ξεκούραση. Το περιβάλλον και οι ανέσεις του ξενοδοχείου είναι σε αναντιστοιχία με την καθημερινότητα που ζουν ,τα τελευταία 6 χρόνια, οι έλληνες εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι επισφαλώς εργαζόμενοι. Είναι μια πρόκληση αυτή, για την κοινωνία σήμερα, για όλους εμάς που θα συμμετέχουμε στις διαδικασίες, παρά του ότι δεν επιλέξαμε εμείς τον χώρο ,διεξαγωγής του. Δεν είναι τυχαία η επιλογή της διεξαγωγής των συνεδρίων της ΓΣΕΕ τις τελευταίες τριετίες. Σε περιοχές μακριά από την Αθήνα για ευνόητους λόγους πρόληψης διαδηλώσεων από χιλιάδες «υποστηρικτές»… της δράσης της ΓΣΕΕ. Στην ίδια αναντιστοιχία όμως βρίσκεται και η συντριπτική πλειοψηφία του συνδικαλιστικού προσωπικού της ΓΣΕΕ και αυτό δεν αφορά τις δυνάμεις μόνο του «ΝΑΙ» στην ΓΣΕΕ.
Το περιβάλλον του ξενοδοχείου της Ρόδου, είναι «χαλαρωτικό» όπως ακριβώς ,χαλαρή ήταν και η δράση της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια. «Ευτυχώς» που ήρθε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και αναγκάστηκε για πρώτη φορά η διοίκηση της ΓΣΕΕ , να διοργανώσει το μοναδικό Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ (μίνι συνέδριο) πριν 1,5 μήνα. Το πρώτο μέσα στα τελευταία τρία χρόνια .Πριν 1,5 μήνα η ΓΣΕΕ πήρε τις αγωνιστικές «βιταμίνες» της και προσπαθεί να «βγάλει» την συνδικαλιστική δράση στην επιφάνεια. Κήρυξε τον νέο ανέκδοτο «ανένδοτο» αγώνα, κλείνοντας το μάτι στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Η «στρατηγική» της ΓΣΕΕ από τις αρχές του 2015 ήταν, «δεν δρούμε, δεν διεκδικούμε από την κυβέρνηση και περιμένουμε στην γωνία να σχολιάσουμε αρνητικά, την συνέχιση των ίδιων πολιτικών» Η ΓΣΕΕ του ΝΑΙ, την οποία στην γνωστή απόφαση της τότε, την βοήθησε με την στάση του, ο επικεφαλής της άεργης εργατικής τάξης…. του Ιδιωτικού Τομέα της ΛΑΕ.
Ο συνδικαλισμός τους όμως μυρίζει ναφθαλίνη και είναι απωθητικός για την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.
Δεν τραβάει όμως η ομάδα, και στις 9 Μαρτίου η ΑΔΕΔΥ & ΓΣΕΕ μαζί με το κίνημα της «Γραβάτας», δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν πάνω από 200 άτομα στην μεγάλη συγκέντρωση των συνδικάτων. Οι ασθένειες που έχει προκαλέσει στο σώμα του συνδικαλισμού, η στάση των δυνάμεων που κυριαρχούν εδώ και χρόνια παραμένουν αγιάτρευτες. Δεν μπορούν να εμπνεύσουν ούτε τους εργαζόμενους ,ούτε την κοινωνία.
Η συνέχιση της εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών, από την σημερινή κυβέρνηση ,ανεξαρτήτως προθέσεων, δεν συμβάλει θετικά για τον κόσμο της Εργασίας, μιας και το σημαντικότερο ζήτημα, αυτό της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων, δεν είναι, στην «προτεραιότητα» των δανειστών. Η καθυστέρηση αυτή δεν έχει διαλύσει μόνον όλο τον κοινωνικό ιστό στην Ελλάδα αλλά αποτελεί ένα αρνητικό παράδειγμα πλέον για όλες τις χώρες της ΕΕ.Η Γαλλική οργάνωση των εργοδοτών ΜEDEF ( γαλλικός ΣΕΒ) μαζί με την κυβέρνηση του Ολάντ ,επιδεικνύει με υπερηφάνεια τα αποτελέσματα της πολιτικής της λιτότητας στην Ελλάδα.
Σε αυτό το συνέδριο, οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ θέλουν μια νέα νίκη επιβεβαίωσης, της μέχρι τώρα καταστροφικής πολιτικής της, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θέλουν να επιβεβαιώσουν τον σεχταρισμό και την αντιενωτική δράση τους, οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ ασχολούνται με τα εσωτερικά τους προβλήματα, οι δυνάμεις της ΛΑΕ σε αυτό το ΣΥΝΕΔΡΙΟ της ΓΣΕΕ, θέλουν απλά ,να μπουν στο παιχνίδι της εξουσίας. Οι δυνάμεις της ΛΑΕ εκμεταλλευόμενοι, την «παθητική» στάση του ΠΑΜΕ, που παρά το διαχρονικό «φλερτ» με την ΠΑΣΚΕ (για να απαξιώνεται η ΓΣΕΕ) δεν επισημοποιεί την «σχέση» και παραμένει εκτός προεδρείου και παρά την προαναγγελθείσα διάσπαση των δυνάμεων της ΔΑΚΕ, θέλουν απλά να «καταλάβουν» όπως δηλώνουν, την θέση του Γραμματέα .
Οραματίζονται στην ΛΑΕ , να συνάψουν γάμο με την ΠΑΣΚΕ για την νομή της όποιας εξουσίας της ΓΣΕΕ ,αλλά και να μην ξεχνούμε και την διαχείριση του 2% του ΕΣΠΑ, που αποτελεί δώρο του 2ου μνημονίου, στον ΣΕΒ & την ΓΣΕΕ. Σε αυτόν το γάμο οι δυνάμεις της ΛΑΕ, θέλουν ως «παρανυφάκια» ορισμένους πρόθυμους από το ΣΥΡΙΖΑ και συνδικαλιστές από το ΕΜΕΙΣ που ανήκουν όμως, στην ΛΑΕ. Του ΣΥΡΙΖΑ που τον τελευταίο χρόνο παραπαίει στο τομέα του συνδικαλισμού από καθυστερήσεις, αστοχίες ,ατολμίες , συντηρητικές φοβικές αντιλήψεις και από μια χαοτική, πολιτική, σε ότι έχει να κάνει με την στάση και την συμμετοχή των δυνάμεων του, στα συνδικάτα. Λόγω αυτής της κατάστασης, στην οποία έχω ασκήσει έντονη κριτική, συνδικαλιστές με πολιτική αναφορά στο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουν ως συνεργαζόμενοι τόσο σε ψηφοδέλτια του ΠΑΜΕ!!! όσο και σε ψηφοδέλτια της ΠΑΣΚΕ.!!! Το πρόβλημα δεν είναι αυτό της συμμετοχής, αλλά πάνω σε ποιο πρόγραμμα? Στην Αριστερά,δεν μπορεί η εκλογιμότητα να βρίσκεται ,υπεράνω αρχών και θέσεων. Άνθρωποι που εντός του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι , δεν έχουν καμία σχέση με την εργασία και έχουν πάρει «ντοκτορά» στην διαμεσολάβηση του λόγου και των αγώνων της νεολαίας, των εργαζομένων, σκορπούν μια μεγάλη ευφορία στις δυνάμεις της ΛΑΕ ,είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι . Η ΛΑΕ ένα κόμμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που ενώ σήμερα εκπροσωπεί κάτω από το 2% των ψηφοφόρων, ακόμη και σήμερα, μέσα από το «λόμπι των βαρόνων τέως συνδικαλιστών της», δίνει « γραμμή» στο Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα μικρό τμήμα του, τραγουδά προς την ΛΑΕ το λαϊκό άσμα «Σου ζητώ να έρθεις πάλι πίσω στην παλιά μας φωλιά» Πάνω στο πτώμα του συνδικαλισμού ορισμένοι άπειροι κομματικοί επίτροποι στο ΣΥΡΙΖΑ εργάζονται για να τον οδηγήσουν σε μια δήθεν «αριστερή» στροφή… μέσα από την υποστήριξη του σάπιου, εργοδοτικού και αναθετικού συνδικαλισμού που εκφράζει η ΛΑΕ στον Ιδιωτικό Τομέα και τις ΔΕΚΟ. Θλιβερή η εικόνα αυτή.
Ο «γάμος» στο τιμόνι της ΓΣΕΕ, του μονίμου κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΠΑΣΚΕ και του εργοδοτικού αναθετικού συνδικαλισμού της ΛΑΕ ,ετοιμάζεται . Με «κουμπάρους» την μειοψηφική άποψη εντός του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία με την ΛΑΕ και «παρανυφάκια» ορισμένους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ένα μέρος της συνδικαλιστικής παράταξης ΕΜΕΙΣ, που ανήκουν στην ΛΑΕ. Στο «μυστήριο» θα βγει «Δίσκος» για την συλλογή ψήφων , ορισμένων σύνεδρων της ακροδεξιάς!!! Ο Γάμος αυτός και η συγκατοίκηση στην ΓΣΕΕ,(ΠΑΣΚΕ-ΛΑΕ) αν πραγματοποιηθεί θα προκαλέσει , την δημιουργία μιας νέας συνδικαλιστικής τερατογέννησης, θα απαξιώσει ακόμα περισσότερο την ήδη απαξιωμένη ΓΣΕΕ και θα βάλει νέα εμπόδια στην επανεκκίνηση του εργατοϋπαλληλικού συνδικαλιστικού κινήματος. Σε αυτόν το γάμο δεν θα συμμετέχουμε όλοι .
ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ:
Οι δυνάμεις της προόδου, της συνδικαλιστικής ριζοσπαστικής αριστεράς δεν μπορούν να συμβάλουν θετικά, με την συμμετοχή τους, σε σχήματα στα οποία, οι συνδικαλιστές που συμμετέχουν, δεν συμφωνούν σε βασικά χαρακτηριστικά και θέσεις, για τους στόχους των συνδικάτων και πάνω από όλα στον οδικό χάρτη ιδεών και δράσεων για την επανεκκίνηση του συνδικαλιστικού κινήματος που θα εργαστεί για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τα μνημόνια. Δεν μπορούν να έχουν αυταπάτες , ότι στηριζόμενοι στον εργοδοτικό-αναθετικό συνδικαλισμό θα δημιουργήσουν ξανά την εμπιστοσύνη στην πλειοψηφία των εργαζομένων να εμπιστευτούν ξανά τα συνδικάτα.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής συνδικαλιστικής αριστεράς μέσα από μια ευρεία συμμαχία των συνδικάτων, των εργαζομένων ,των ανέργων ,των επισφαλώς εργαζομένων και των θεματικών κινημάτων, που θα εργαστεί και θα δράσει απέναντι στην γραφειοκρατία, τον ενδοτισμό, την ιδιοτέλεια συνδικαλιστών, την ιδεοληψία κοινωνικού εταιρισμού, τον ψευδο-επαναστατικό βερμπαλιστικό λόγο, την αντι-ενωτική δράση, την αναντιστοιχία εργατικής ηγεσίας με τα μέλη των συνδικάτων αλλά και τις μη καινοτόμες κινηματικές δράσεις που είναι μερικές από τις ασθένειες του συνδικαλισμού ,μπορούν να συμβάλουν θετικά στην επανεκκίνηση του συνδικαλισμού .Αυτό το σχέδιο σήμερα φαίνεται δύσκολο, ότι μπορεί να εκφραστεί μέσα από ένα σημαντικό αριθμό συνέδρων στην ΓΣΕΕ.Ο σπόρος όμως, με την δημιουργία της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ πριν 1,5 μήνα, έχει πέσει και καθήκον δικό μας είναι να φροντίσουμε να ανθίσει.
Η συμμετοχή των συνδικάτων σήμερα στο σχεδιασμό για την προοδευτική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας είναι μια χρήσιμη και επιβεβλημένη επιλογή.
Η συμβολή μας στην δράση
*για την επαναλειτουργία των συλλογικών συμβάσεων, που αποτελούν μία από τις σημαντικότερες δραστηριότητες των συνδικάτων,
* των λύσεων που προτείνουμε για ένα δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα αναδιαναμετικού χαρακτήρα, μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων καθώς και τη στήριξή τους μέσα από κοινωνικούς πόρους. Πόρους που θα προκύψουν από μία διαδικασία αναδιανομής υπέρ του κόσμου της εργασίας.
*για την επανάκτηση των κοινωνικών αγαθών που χάθηκαν μέσα από τις εφαρμοσθείσες πολιτικές των τελευταίων 6 χρόνων,
* για τις προοδευτικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα με στόχο να πληρώσουν αυτοί που ποτέ δεν πλήρωναν και να ελαφρυνθούν ,οι ομάδες πολιτών που αποτελούσαν εδώ και χρόνια τους μόνιμους αιμοδότες της φορολογίας,
* για ένα γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων να αντιμετωπιστεί το κεντρικό πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα και την Ευρώπη ,αποτελούν ορισμένες από τις προτεραιότητες μας.
Σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ, την ενότητα στη δράση, όλων αυτών που η βιαιότητα της επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου, δημιούργησε ενιαίους «αναγκαστικούς» δρόμους αγωνιστικής συμπόρευσης, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μερικώς εργαζόμενους, τους απλήρωτους εργαζόμενους, και τις άλλες «νέες» μορφές εργασίας που εκτίναξαν οι μνημονιακές πολιτικές. Όλων αυτών που συγκεκριμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις του παλιού, τους κρατούν, εκτός των συνδικάτων.
Θέλουμε συνδικάτα που θα εργαστούν με ιδέες και αγώνες ,για τον τερματισμό της λιτότητας, για την επανάκτηση του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη που η σμίκρυνση του ,φουσκώνει το κύμα της ακροδεξιάς, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Επενδύουμε στον αδιαμεσολάβητο συνδικαλισμό. Είμαστε απέναντι στον αναθετικό συνδικαλισμό. Είμαστε απέναντι στον πολιτικάντικο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. Ενισχύουμε τον συνδικαλισμό με ένα λιτό περιεχόμενο και με φαντασία στις μορφές πάλης και δράσης, που χρησιμοποιεί .Συνδικαλισμό που έχει απέναντι του τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις .Συνδικάτα που έχουν την ικανότητα να διαβουλεύονται αλλά και να μάχονται. Θέλουμε συνδικάτα που να απολογούνται στα μέλη τους. Δηλαδή τους εργαζόμενους. Δεν θέλουμε να έχουμε πρότυπο , συνδικάτα και συνδικαλιστές που δεν έχουν συμβάλει εδώ και χρόνια ούτε σε νίκες ούτε σε ήττες . Δεν μας εμπνέουν συνδικαλιστές διευθυντές που ορκίζονται στο δίκαιο του εργάτη χωρίς όμως να έχουν ζήσει, ούτε το δίκαιο ούτε το άδικο του ίδιου του εργάτη. Ο ρόλος των αριστερών και δεξιών κομματικών επίτροπων, που δεν έχουν οργανώσει ούτε μια κινηματική δράση στην συνδικαλιστική ζωή τους είναι βαρίδια για τα συνδικάτα. Όλοι αυτοί ,απλά ρητορεύουν. Απλά διαμεσολαβούν και ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν συνδικάτα ερήμην των μελλών τους, για να υποδεικνύουν σε πολιτικά υποκείμενα, πως θα κυβερνήσουν!! Δεν είναι πρότυπο μας οι αριστεροί γραφειοκράτες που για να στηρίξουν στην κοινωνία τις μικρο-συνιστώσες και την προσωπική τους «καριέρα» στο συνδικαλισμό, επιχειρούν με βυζαντινολογίες και περιχαρακώσεις ακόμα και σήμερα να καταδικάζουν συνδικάτα στην μιζέρια και την απαξίωση. Θέλουμε σήμερα περισσότερο από ποτέ μαζικά συνδικάτα, αποτελεσματικά που να ενοποιούν με την καθημερινή δράση τους επιμέρους μικρότερους αγώνες σε μεγάλα ποτάμια αντίστασης, ανυπακοής,κοινωνικής ανατροπής και νίκης των εργαζομένων. Όσοι επί χρόνια δεν πειθαρχήσαμε στα στενά μίζερα κελεύσματα των παρατάξεων .Όσοι από εμάς βρεθήκαμε μακριά από μηχανισμούς και ίντριγκες ,όσοι από εμάς δεν κάναμε διορισμούς συγγενών και φίλων σε επιχειρήσεις και επιτροπές, όσοι από εμάς αποδείξαμε ότι δουλεύοντας καθημερινά μέσα από τα συνδικάτα, δημιουργήσαμε και νίκες και ήττες, αλλά τουλάχιστον δράσαμε, παίρνουμε ενωτικές κινηματικές πρωτοβουλίες. Να ξαναγράψουμε το βιβλίο των συνδικάτων ,αφαιρώντας την σκουριά του συνδικαλισμού που έχουν επικαθήσει πάνω στο σώμα του από την πολύχρονη κυριαρχία του εργοδοτικού , κυβερνητικού, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού .Θέλουμε συνδικάτα αυτόνομα από την κυβέρνηση, τα κόμματα και τους εργοδότες, γειωμένα με την σύγχρονη πραγματικότητα να δίνουν λύσεις στα νέα σύνθετα αιτήματα και αγωνίες των εργαζομένων και συνδικαλιστές εργατικούς ηγέτες χωρίς κανένα προνόμιο, που θα ζουν τα προβλήματα και δεν θα τα περιγράφουν.
*O Στάθης Τραχανατζής είναι Γενικός Γραμματέας του ΕΚΑ , Μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ και σύνεδρος στο 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Ο “γάμος”, οι “κουμπάροι” & τα “παρανυφάκια”! *Του Στάθη Τραχανατζή
Σε ένα “ειδυλλιακό” μέρος ,στην Ρόδο θα διεξαχθεί , από τις 17 έως τις 20 Μαρτίου 2016, το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στις ξαπλώστρες της πισίνας, θα λιαστούν οι «πατέρες και οι μητέρες» της εργατικής τάξης. Μετά από τόσους σκληρούς αγώνες…. η ΓΣΕΕ ,θέλει λίγο ξεκούραση. Το περιβάλλον και οι ανέσεις του ξενοδοχείου είναι σε αναντιστοιχία με την καθημερινότητα που ζουν ,τα τελευταία 6 χρόνια, οι έλληνες εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι επισφαλώς εργαζόμενοι. Είναι μια πρόκληση αυτή, για την κοινωνία σήμερα, για όλους εμάς που θα συμμετέχουμε στις διαδικασίες, παρά του ότι δεν επιλέξαμε εμείς τον χώρο ,διεξαγωγής του. Δεν είναι τυχαία η επιλογή της διεξαγωγής των συνεδρίων της ΓΣΕΕ τις τελευταίες τριετίες. Σε περιοχές μακριά από την Αθήνα για ευνόητους λόγους πρόληψης διαδηλώσεων από χιλιάδες «υποστηρικτές»… της δράσης της ΓΣΕΕ. Στην ίδια αναντιστοιχία όμως βρίσκεται και η συντριπτική πλειοψηφία του συνδικαλιστικού προσωπικού της ΓΣΕΕ και αυτό δεν αφορά τις δυνάμεις μόνο του «ΝΑΙ» στην ΓΣΕΕ.
Το περιβάλλον του ξενοδοχείου της Ρόδου, είναι «χαλαρωτικό» όπως ακριβώς ,χαλαρή ήταν και η δράση της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια. «Ευτυχώς» που ήρθε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και αναγκάστηκε για πρώτη φορά η διοίκηση της ΓΣΕΕ , να διοργανώσει το μοναδικό Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ (μίνι συνέδριο) πριν 1,5 μήνα. Το πρώτο μέσα στα τελευταία τρία χρόνια .Πριν 1,5 μήνα η ΓΣΕΕ πήρε τις αγωνιστικές «βιταμίνες» της και προσπαθεί να «βγάλει» την συνδικαλιστική δράση στην επιφάνεια. Κήρυξε τον νέο ανέκδοτο «ανένδοτο» αγώνα, κλείνοντας το μάτι στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Η «στρατηγική» της ΓΣΕΕ από τις αρχές του 2015 ήταν, «δεν δρούμε, δεν διεκδικούμε από την κυβέρνηση και περιμένουμε στην γωνία να σχολιάσουμε αρνητικά, την συνέχιση των ίδιων πολιτικών» Η ΓΣΕΕ του ΝΑΙ, την οποία στην γνωστή απόφαση της τότε, την βοήθησε με την στάση του, ο επικεφαλής της άεργης εργατικής τάξης…. του Ιδιωτικού Τομέα της ΛΑΕ.
Ο συνδικαλισμός τους όμως μυρίζει ναφθαλίνη και είναι απωθητικός για την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.
Δεν τραβάει όμως η ομάδα, και στις 9 Μαρτίου η ΑΔΕΔΥ & ΓΣΕΕ μαζί με το κίνημα της «Γραβάτας», δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν πάνω από 200 άτομα στην μεγάλη συγκέντρωση των συνδικάτων. Οι ασθένειες που έχει προκαλέσει στο σώμα του συνδικαλισμού, η στάση των δυνάμεων που κυριαρχούν εδώ και χρόνια παραμένουν αγιάτρευτες. Δεν μπορούν να εμπνεύσουν ούτε τους εργαζόμενους ,ούτε την κοινωνία.
Η συνέχιση της εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών, από την σημερινή κυβέρνηση ,ανεξαρτήτως προθέσεων, δεν συμβάλει θετικά για τον κόσμο της Εργασίας, μιας και το σημαντικότερο ζήτημα, αυτό της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων, δεν είναι, στην «προτεραιότητα» των δανειστών. Η καθυστέρηση αυτή δεν έχει διαλύσει μόνον όλο τον κοινωνικό ιστό στην Ελλάδα αλλά αποτελεί ένα αρνητικό παράδειγμα πλέον για όλες τις χώρες της ΕΕ.Η Γαλλική οργάνωση των εργοδοτών ΜEDEF ( γαλλικός ΣΕΒ) μαζί με την κυβέρνηση του Ολάντ ,επιδεικνύει με υπερηφάνεια τα αποτελέσματα της πολιτικής της λιτότητας στην Ελλάδα.
Σε αυτό το συνέδριο, οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ θέλουν μια νέα νίκη επιβεβαίωσης, της μέχρι τώρα καταστροφικής πολιτικής της, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θέλουν να επιβεβαιώσουν τον σεχταρισμό και την αντιενωτική δράση τους, οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ ασχολούνται με τα εσωτερικά τους προβλήματα, οι δυνάμεις της ΛΑΕ σε αυτό το ΣΥΝΕΔΡΙΟ της ΓΣΕΕ, θέλουν απλά ,να μπουν στο παιχνίδι της εξουσίας. Οι δυνάμεις της ΛΑΕ εκμεταλλευόμενοι, την «παθητική» στάση του ΠΑΜΕ, που παρά το διαχρονικό «φλερτ» με την ΠΑΣΚΕ (για να απαξιώνεται η ΓΣΕΕ) δεν επισημοποιεί την «σχέση» και παραμένει εκτός προεδρείου και παρά την προαναγγελθείσα διάσπαση των δυνάμεων της ΔΑΚΕ, θέλουν απλά να «καταλάβουν» όπως δηλώνουν, την θέση του Γραμματέα .
Οραματίζονται στην ΛΑΕ , να συνάψουν γάμο με την ΠΑΣΚΕ για την νομή της όποιας εξουσίας της ΓΣΕΕ ,αλλά και να μην ξεχνούμε και την διαχείριση του 2% του ΕΣΠΑ, που αποτελεί δώρο του 2ου μνημονίου, στον ΣΕΒ & την ΓΣΕΕ. Σε αυτόν το γάμο οι δυνάμεις της ΛΑΕ, θέλουν ως «παρανυφάκια» ορισμένους πρόθυμους από το ΣΥΡΙΖΑ και συνδικαλιστές από το ΕΜΕΙΣ που ανήκουν όμως, στην ΛΑΕ. Του ΣΥΡΙΖΑ που τον τελευταίο χρόνο παραπαίει στο τομέα του συνδικαλισμού από καθυστερήσεις, αστοχίες ,ατολμίες , συντηρητικές φοβικές αντιλήψεις και από μια χαοτική, πολιτική, σε ότι έχει να κάνει με την στάση και την συμμετοχή των δυνάμεων του, στα συνδικάτα. Λόγω αυτής της κατάστασης, στην οποία έχω ασκήσει έντονη κριτική, συνδικαλιστές με πολιτική αναφορά στο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουν ως συνεργαζόμενοι τόσο σε ψηφοδέλτια του ΠΑΜΕ!!! όσο και σε ψηφοδέλτια της ΠΑΣΚΕ.!!! Το πρόβλημα δεν είναι αυτό της συμμετοχής, αλλά πάνω σε ποιο πρόγραμμα? Στην Αριστερά,δεν μπορεί η εκλογιμότητα να βρίσκεται ,υπεράνω αρχών και θέσεων. Άνθρωποι που εντός του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι , δεν έχουν καμία σχέση με την εργασία και έχουν πάρει «ντοκτορά» στην διαμεσολάβηση του λόγου και των αγώνων της νεολαίας, των εργαζομένων, σκορπούν μια μεγάλη ευφορία στις δυνάμεις της ΛΑΕ ,είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι . Η ΛΑΕ ένα κόμμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που ενώ σήμερα εκπροσωπεί κάτω από το 2% των ψηφοφόρων, ακόμη και σήμερα, μέσα από το «λόμπι των βαρόνων τέως συνδικαλιστών της», δίνει « γραμμή» στο Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα μικρό τμήμα του, τραγουδά προς την ΛΑΕ το λαϊκό άσμα «Σου ζητώ να έρθεις πάλι πίσω στην παλιά μας φωλιά» Πάνω στο πτώμα του συνδικαλισμού ορισμένοι άπειροι κομματικοί επίτροποι στο ΣΥΡΙΖΑ εργάζονται για να τον οδηγήσουν σε μια δήθεν «αριστερή» στροφή… μέσα από την υποστήριξη του σάπιου, εργοδοτικού και αναθετικού συνδικαλισμού που εκφράζει η ΛΑΕ στον Ιδιωτικό Τομέα και τις ΔΕΚΟ. Θλιβερή η εικόνα αυτή.
Ο «γάμος» στο τιμόνι της ΓΣΕΕ, του μονίμου κυβερνητικού συνδικαλισμού της ΠΑΣΚΕ και του εργοδοτικού αναθετικού συνδικαλισμού της ΛΑΕ ,ετοιμάζεται . Με «κουμπάρους» την μειοψηφική άποψη εντός του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία με την ΛΑΕ και «παρανυφάκια» ορισμένους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ένα μέρος της συνδικαλιστικής παράταξης ΕΜΕΙΣ, που ανήκουν στην ΛΑΕ. Στο «μυστήριο» θα βγει «Δίσκος» για την συλλογή ψήφων , ορισμένων σύνεδρων της ακροδεξιάς!!! Ο Γάμος αυτός και η συγκατοίκηση στην ΓΣΕΕ,(ΠΑΣΚΕ-ΛΑΕ) αν πραγματοποιηθεί θα προκαλέσει , την δημιουργία μιας νέας συνδικαλιστικής τερατογέννησης, θα απαξιώσει ακόμα περισσότερο την ήδη απαξιωμένη ΓΣΕΕ και θα βάλει νέα εμπόδια στην επανεκκίνηση του εργατοϋπαλληλικού συνδικαλιστικού κινήματος. Σε αυτόν το γάμο δεν θα συμμετέχουμε όλοι .
ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ:
Οι δυνάμεις της προόδου, της συνδικαλιστικής ριζοσπαστικής αριστεράς δεν μπορούν να συμβάλουν θετικά, με την συμμετοχή τους, σε σχήματα στα οποία, οι συνδικαλιστές που συμμετέχουν, δεν συμφωνούν σε βασικά χαρακτηριστικά και θέσεις, για τους στόχους των συνδικάτων και πάνω από όλα στον οδικό χάρτη ιδεών και δράσεων για την επανεκκίνηση του συνδικαλιστικού κινήματος που θα εργαστεί για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τα μνημόνια. Δεν μπορούν να έχουν αυταπάτες , ότι στηριζόμενοι στον εργοδοτικό-αναθετικό συνδικαλισμό θα δημιουργήσουν ξανά την εμπιστοσύνη στην πλειοψηφία των εργαζομένων να εμπιστευτούν ξανά τα συνδικάτα.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής συνδικαλιστικής αριστεράς μέσα από μια ευρεία συμμαχία των συνδικάτων, των εργαζομένων ,των ανέργων ,των επισφαλώς εργαζομένων και των θεματικών κινημάτων, που θα εργαστεί και θα δράσει απέναντι στην γραφειοκρατία, τον ενδοτισμό, την ιδιοτέλεια συνδικαλιστών, την ιδεοληψία κοινωνικού εταιρισμού, τον ψευδο-επαναστατικό βερμπαλιστικό λόγο, την αντι-ενωτική δράση, την αναντιστοιχία εργατικής ηγεσίας με τα μέλη των συνδικάτων αλλά και τις μη καινοτόμες κινηματικές δράσεις που είναι μερικές από τις ασθένειες του συνδικαλισμού ,μπορούν να συμβάλουν θετικά στην επανεκκίνηση του συνδικαλισμού .Αυτό το σχέδιο σήμερα φαίνεται δύσκολο, ότι μπορεί να εκφραστεί μέσα από ένα σημαντικό αριθμό συνέδρων στην ΓΣΕΕ.Ο σπόρος όμως, με την δημιουργία της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ πριν 1,5 μήνα, έχει πέσει και καθήκον δικό μας είναι να φροντίσουμε να ανθίσει.
Η συμμετοχή των συνδικάτων σήμερα στο σχεδιασμό για την προοδευτική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας είναι μια χρήσιμη και επιβεβλημένη επιλογή.
Η συμβολή μας στην δράση
*για την επαναλειτουργία των συλλογικών συμβάσεων, που αποτελούν μία από τις σημαντικότερες δραστηριότητες των συνδικάτων,
* των λύσεων που προτείνουμε για ένα δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα αναδιαναμετικού χαρακτήρα, μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων καθώς και τη στήριξή τους μέσα από κοινωνικούς πόρους. Πόρους που θα προκύψουν από μία διαδικασία αναδιανομής υπέρ του κόσμου της εργασίας.
*για την επανάκτηση των κοινωνικών αγαθών που χάθηκαν μέσα από τις εφαρμοσθείσες πολιτικές των τελευταίων 6 χρόνων,
* για τις προοδευτικές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα με στόχο να πληρώσουν αυτοί που ποτέ δεν πλήρωναν και να ελαφρυνθούν ,οι ομάδες πολιτών που αποτελούσαν εδώ και χρόνια τους μόνιμους αιμοδότες της φορολογίας,
* για ένα γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων να αντιμετωπιστεί το κεντρικό πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα και την Ευρώπη ,αποτελούν ορισμένες από τις προτεραιότητες μας.
Σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ, την ενότητα στη δράση, όλων αυτών που η βιαιότητα της επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου, δημιούργησε ενιαίους «αναγκαστικούς» δρόμους αγωνιστικής συμπόρευσης, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μερικώς εργαζόμενους, τους απλήρωτους εργαζόμενους, και τις άλλες «νέες» μορφές εργασίας που εκτίναξαν οι μνημονιακές πολιτικές. Όλων αυτών που συγκεκριμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις του παλιού, τους κρατούν, εκτός των συνδικάτων.
Θέλουμε συνδικάτα που θα εργαστούν με ιδέες και αγώνες ,για τον τερματισμό της λιτότητας, για την επανάκτηση του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη που η σμίκρυνση του ,φουσκώνει το κύμα της ακροδεξιάς, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Επενδύουμε στον αδιαμεσολάβητο συνδικαλισμό. Είμαστε απέναντι στον αναθετικό συνδικαλισμό. Είμαστε απέναντι στον πολιτικάντικο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. Ενισχύουμε τον συνδικαλισμό με ένα λιτό περιεχόμενο και με φαντασία στις μορφές πάλης και δράσης, που χρησιμοποιεί .Συνδικαλισμό που έχει απέναντι του τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις .Συνδικάτα που έχουν την ικανότητα να διαβουλεύονται αλλά και να μάχονται. Θέλουμε συνδικάτα που να απολογούνται στα μέλη τους. Δηλαδή τους εργαζόμενους. Δεν θέλουμε να έχουμε πρότυπο , συνδικάτα και συνδικαλιστές που δεν έχουν συμβάλει εδώ και χρόνια ούτε σε νίκες ούτε σε ήττες . Δεν μας εμπνέουν συνδικαλιστές διευθυντές που ορκίζονται στο δίκαιο του εργάτη χωρίς όμως να έχουν ζήσει, ούτε το δίκαιο ούτε το άδικο του ίδιου του εργάτη. Ο ρόλος των αριστερών και δεξιών κομματικών επίτροπων, που δεν έχουν οργανώσει ούτε μια κινηματική δράση στην συνδικαλιστική ζωή τους είναι βαρίδια για τα συνδικάτα. Όλοι αυτοί ,απλά ρητορεύουν. Απλά διαμεσολαβούν και ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν συνδικάτα ερήμην των μελλών τους, για να υποδεικνύουν σε πολιτικά υποκείμενα, πως θα κυβερνήσουν!! Δεν είναι πρότυπο μας οι αριστεροί γραφειοκράτες που για να στηρίξουν στην κοινωνία τις μικρο-συνιστώσες και την προσωπική τους «καριέρα» στο συνδικαλισμό, επιχειρούν με βυζαντινολογίες και περιχαρακώσεις ακόμα και σήμερα να καταδικάζουν συνδικάτα στην μιζέρια και την απαξίωση. Θέλουμε σήμερα περισσότερο από ποτέ μαζικά συνδικάτα, αποτελεσματικά που να ενοποιούν με την καθημερινή δράση τους επιμέρους μικρότερους αγώνες σε μεγάλα ποτάμια αντίστασης, ανυπακοής,κοινωνικής ανατροπής και νίκης των εργαζομένων. Όσοι επί χρόνια δεν πειθαρχήσαμε στα στενά μίζερα κελεύσματα των παρατάξεων .Όσοι από εμάς βρεθήκαμε μακριά από μηχανισμούς και ίντριγκες ,όσοι από εμάς δεν κάναμε διορισμούς συγγενών και φίλων σε επιχειρήσεις και επιτροπές, όσοι από εμάς αποδείξαμε ότι δουλεύοντας καθημερινά μέσα από τα συνδικάτα, δημιουργήσαμε και νίκες και ήττες, αλλά τουλάχιστον δράσαμε, παίρνουμε ενωτικές κινηματικές πρωτοβουλίες. Να ξαναγράψουμε το βιβλίο των συνδικάτων ,αφαιρώντας την σκουριά του συνδικαλισμού που έχουν επικαθήσει πάνω στο σώμα του από την πολύχρονη κυριαρχία του εργοδοτικού , κυβερνητικού, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού .Θέλουμε συνδικάτα αυτόνομα από την κυβέρνηση, τα κόμματα και τους εργοδότες, γειωμένα με την σύγχρονη πραγματικότητα να δίνουν λύσεις στα νέα σύνθετα αιτήματα και αγωνίες των εργαζομένων και συνδικαλιστές εργατικούς ηγέτες χωρίς κανένα προνόμιο, που θα ζουν τα προβλήματα και δεν θα τα περιγράφουν.
*O Στάθης Τραχανατζής είναι Γενικός Γραμματέας του ΕΚΑ , Μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ και σύνεδρος στο 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.